Mirosław Wujas

Ur. 29.02.1960 – miał dzięki temu urodziny co cztery lata, zm. 6.03.2010

pomysłodawca i założyciel PAKI. Mózg wielu działań, lojalny przyjaciel.

Urodził się w Jaśle, potem mieszkał w Gorlicach i Tarnowie

Bardzo wcześnie stracił rodziców i w związku z tym musiał szybko dorosnąć, mimo że był najmłodszy z trzech braci, to zawsze się nimi opiekował. Był bardzo rodzinny i starał się rodzinę scalać. Miedzy innymi zabierał młodszych kuzynów i kuzynki na Warsztaty Kabaretowe i na PAKĘ.

Jako jeden z najlepszych uczniów dostał po maturze możliwość studiowania w ZSRR, a konkretnie na Ukrainie w Charkowie, gdzie poznał swoją żonę Majkę pochodzącą ze Słowacji. Tam także stworzył kabaret „Tu 4”. Gdy w Polsce zaczęły się działania solidarności i ruchy wolnościowe, zrobił wszystko aby wrócić do kraju. Zaczął wówczas studiować informatykę na Uniwersytecie Jagiellońskim i działać intensywnie w opozycji.

W 1984 roku postanowił zebrać przyjaciół, których uważał za wartościowych i sprawnych organizacyjnie i powołał do życia Przegląd kabaretów PAKA, którego pierwsza edycja odbyła się w ostatnich dniach marca 1985 roku. W tym samym roku urodził mu się syn Michał, a 8 lat później córka Martyna, która była jego „oczkiem w głowie”

Był pracownikiem Szkoły Letniej Kultury i Języka Polskiego i dyrektorem Centrum Kultury “Rotunda”, a w latach 1990 – 1997 pracował jako wicedyrektor ds. administracyjnych na Zamku Królewskim na Wawelu. Od 1998 roku był głównym specjalistą ds. organizacji i zarządzania na Zamku Królewskim. W 2003 roku obronił pracę doktorską pod tytułem “Optymalizacja struktury organizacji non profit na przykładzie muzeum”.

Stale współpracował z wieloma organizacjami non profit, do których należą: Muzeum Historyczne Miasta Krakowa, Muzeum Narodowe w Krakowie, Kopalnia Soli w Wieliczce, Wojewódzki Specjalistyczny Szpitalem Dziecięcym im. Św. Ludwika w Krakowie.

Prowadził zajęcia na kilku krakowskich uczelniach. Uczył na Uniwersytecie Jagiellońskim, Uniwersytecie Ekonomicznym i Wyższej Szkole Europejskiej im. ks. Józefa Tischnera w Krakowie. Prowadził także firmę doradczą z zakresu zarządzania i restrukturyzacji.

W 2000 roku zamieszkał z kilkoma przyjaciółmi w Bęble pod Krakowem (gmina Wielka Wieś), gdzie był wydawcą lokalnej gazety.

W 2007 roku powołał do życia Stowarzyszenie Promocji Sztuki kabaretowej PAKA, (odłączając festiwal PAKA od Rotundy), którego do końca życia był szefem, nadzorując wszystkie nasze Przedsięwzięcia, służąc radą i wsparciem.

Lubił kabaret i miał duże poczucie humoru. Cenił inteligencję, nie cierpiał złej pracy i głupoty. Za najlepszych artystów kabaretowych uważał Jana Kobuszewskiego i Joannę Kołaczkowską.

Często stawiał sobie wyzwania – postanowił kiedyś przyjechać na Warsztaty Kabaretowe, które odbywały się w Łazach nad morzem, rowerem.

Lubił otaczać się ludźmi, których podziwiał i bardzo cenił sobie przyjaźń ze środowiskiem artystów i intelektualistów, których, gdyby nie PAKA nie miałby szansy poznać. Redagował większość płyt PAKI, dobierając piosenki w ten sposób, że słuchał ich wielokrotnie jadąc w trasę do firm , które restrukturyzował. Nie marnował czasu.

Był niezwykle pracowity i zorganizowany. Nigdy nikogo nie wyręczał, jeśli wiedział, że nie ma takiej potrzeby. Mówił wtedy: „radzisz sobie z tym”. Był wymagający. Jego mottem życiowym było stwierdzenie „granicą mojej wolności jest twoja wolność”